Voorbeeld van een goede bemiddelingspraktijk : Betwisten van de bijkomende kosten van een ziekenhuisfactuur (JUNI 2023)
Minnelijke schuldbemiddeling is geen exacte wetenschap. Schuldbemiddelaars moeten hun onderhandelingstechnieken vaak aanpassen aan de schuldeiser, of zelfs aan de tussenpersoon met wie ze te maken hebben, om te onderhandelen over de kwijtschelding van bepaalde kosten of om voordeligere betalingsvoorwaarden te bekomen voor de gebruiker.
We nodigden onlangs de minnelijke schuldbemiddelaars van Brussel uit op een (virtuele) bijeenkomst. Bedoeling was om voorbeelden van succesvolle onderhandelingen voor te stellen en GOEDE PRAKTIJKEN in de minnelijke schuldbemiddeling uit te wisselen rond de thema van de betwisten van de bijkomende kosten van een ziekenhuisfactuur .
FEITEN
Een persoon met een laag inkomen is in schuldbemiddeling voor de betaling van, onder andere, verschillende facturen van Iris Ziekenhuizen Zuid. Er waren hiervoor afbetalingsplannen overeengekomen van € 5,00 per maand voor alle dossiers in minnelijke fase en € 10,00 per maand voor alle dossiers in gerechtelijke fase. De schuldenaar leefde deze afbetalingsplannen stipt na.
In maart 2023 nam de schuldbemiddelaarster contact op met het advocatenkantoor belast met de minnelijke invordering van de schuld, om hen om een afrekening te vragen. Volgens haar inschatting zou het dossier binnenkort immers volledig afgehandeld zijn, zodat ze die € 5,00 zou kunnen besteden aan een afbetaling in een ander dossier. Na ontvangst van de afrekening stelde ze twee zaken vast:
- De betalingen van € 5,00 waren op 31/12/2021 gestopt.
- Er waren een aantal bedenkelijke strafbedingen van € 25,00 per factuur aangerekend.
Na navraag bij het advocatenkantoor bleek dat de betalingen zonder de toestemming van de schuldenaar waren toegerekend aan het 2de dossier, het dossier in de fase van gerechtelijke invordering.
DE ONDERHANDELING
De bemiddelaar besloot daarop opnieuw contact op te nemen met de advocaat en bezwaar aan te tekenen op twee punten.
Ten eerste is het niet aan de schuldeiser om te beslissen aan welk dossier hij betalingen moet toerekenen, behalve indien de schuldenaar geen mededeling vermeldt, wat hier niet het geval was. De schuldeiser had dus niet het recht om de betalingen op eigen initiatief toe te rekenen aan een bepaald dossier. Meer informatie over de regels voor het toerekenen van betalingen vindt u in dit artikel TOEREKENING VAN BETALINGEN
Ten tweede heeft de schuldeiser slechts onder 3 voorwaarden het recht om een schadebeding te vorderen
- Het schadebeding moet opgenomen zijn in zijn algemene voorwaarden.
- De schuldenaar moet in kennis gesteld worden van deze Algemene Voorwaarden voordat de prestatie in kwestie wordt geleverd. Dit staat bekend als de "theorie van de niet-tegenstelbaarheid van de algemene voorwaarden" en zorgt vaak voor problemen in ziekenhuizen. Om praktische redenen laten deze hun toelatingsvoorwaarden immers vaak niet ondertekenen door patiënten die op de spoeddienst worden opgenomen. In ons artikel VOORBEELD VAN GOEDE BEMIDDELINGSPRAKTIJK : EEN DOSSIER OVER KOSTEN VAN GEZONDHEIDSZORG wordt uitgelegd hoe de niet-tegenstelbaarheid van de algemene voorwaarden kan worden ingeroepen.
- Ten slotte mag het schadebeding niet onrechtmatig zijn en moet het bedrag ervan in verhouding staan tot de prestatie waarop het betrekking heeft, zijnde de invordering van het bedrag als gevolg van een betalingsachterstand.
Helaas besloot de advocaat om geen gevolg te geven aan het bezwaar op grond van het feit dat de schuldenaar kennis had kunnen nemen van de algemene voorwaarden, aangezien dit niet de 1ste keer was dat ze in dit ziekenhuis werd opgenomen. De schuldbemiddelaarster antwoordde onmiddellijk en wees erop dat deze redenering al meermaals door de rechters was verworpen en dat de tegenstelbaarheid van de algemene voorwaarden voor elke prestatie afzonderlijk moet worden beoordeeld.
De advocaat liet weten het niet eens te zijn met deze argumenten, die nochtans steunden op voorbeelden uit de rechtspraak, en dreigde ermee de schuldenaar gerechtelijk te vervolgen indien deze de betalingen in het minnelijke dossier zou staken.
De bemiddelaarster liet zich hierdoor niet afschrikken en nam contact op met de oorspronkelijke schuldeiser, de juridische dienst van Iris Ziekenhuizen Zuid, waarvan ze de verantwoordelijke had ontmoet tijdens een eerder conferentiedebat (de dia’s daarvan zijn HIER te vinden (art1501)). Ze legde de feiten uit en vroeg om het minnelijke dossier te sluiten
HET RESULTAAT
Het hoofd van de juridische dienst van Iris Ziekenhuizen Zuid ging er op het eerste verzoek mee akkoord om het minnelijke dossier onmiddellijk af te sluiten, d.w.z. zelfs zonder terugvordering van de betalingen van € 5,00 in het gerechtelijke dossier en zonder betaling van de schadebedingen.
CONCLUSIE
Het volstaat niet altijd om in rechte gelijk te hebben opdat schuldeisers, en in het bijzonder hun tussenpersonen, ermee zouden instemmen om hun afrekening aan te passen. Soms moet je aandringen, of zelfs een beroep doen op een andere persoon zoals een verantwoordelijke of de oorspronkelijke schuldeiser, om de rechten van de cliënt te doen gelden. Dit is vaak een moeilijke situatie, vooral als de persoon die je tegenover je hebt deurwaarder of advocaat is.
Het is wel zo dat de huidige procedure erin voorziet dat de rechter beslist wie er gelijk heeft en wie niet, maar deze weg brengt ook veel kosten met zich mee. Net daarom is de minnelijke fase zo belangrijk en moet u niet aarzelen om advies in te winnen bij een professional om de beweringen van de schuldeiser te doorprikken.
NUTTIGE DOCUMENTEN
- Standaardbrief om de tegenstelbaarheid van de algemene voorwaarden te betwisten
- Antwoord op de argumenten van de advocaat :
